ADAM virüs kapmış ya da temaslı.. Hiç biri değilse bile, ismi verildiği için ‘risk’ taşıyor ve n’olur n’olmaz diye on dört gün eve kapatılıyor.
Şimdi biz de karantinadayız ya.. Eve kapatılanların gözünden bakıyoruz olaya doğal olarak.
İlk gün “sizi karantinaya alıyoruz, evden çıkmayacaksınız, kendinizi iyi hissetmiyorsanız bizi arayacaksınız” diyorlar ve siz arayıp bir şey demezseniz onlar da aramıyor.
Karantinanın dördüncü gününde durumumuz bu.
Ne iş yapıyorsun, sen yokken işini yürütecek birileri var mı, on dört gün boyunca ne yiyip ne içeceksin, ekmek sigara falan lazım mı (kar yağıp yolları kapadığında AK Partili bir hanımın zabıtayı arayıp ‘iki ekmek bi sigara gönderin’ muhabbeti aklıma geliverdi…) diye soran yok!
Allah’tan eş, dost, tanıdık arkadaşlar falan arayıp “geçmiş olsun, bi şey lazım mı” diye soruyor.
Böyle dönemlerde en yakın akraban bile sana cüzzamlı muamelesi yapabiliyor!
Telefonla konuşmak, bulaş riski taşımıyor bu arada…
***
EVE kapatılıyorsun da.. Gündelik çalışıyorsun diyelim.. Yani çalışırsan ekmek alabiliyorsun.
Çalışmıyorsan açsın.
On dört gün karantina!
Tamam risklisin, dışarıya çıkmaman lazım, insanlarla sıfır temas falan.
Evdekiler taş mı yiyecek?
Karantina olunca, hane halkının tamamı ev hapsine alınıyor. Yani, onlar da dışarıya çıkamıyor.
Bizim durum böyle şimdi.
İhtiyaçlarımızı kim karşılayacak?
Gazetedeki arkadaşlar akşamları kapıya asıp gidiyorlar ekmeğimizi. Sağolsunlar.
Kapısına ekmek getirecek kimi kimsesi olmayan n’apsın?
Kimi arasın, kimden yardım istesin?
***
BU arada iki hafta önce pencereden düşüp yaralanmıştı bizim evin Paşa’sı.
Kalça kemiğinden ameliyat oldu. Bugün yarın dikişlerinin alınması gerekiyor.
Paşa’yı kim götürecek veterinere?
“Millet ekmek derdinde, sen kedi muhabbeti yapıyorsun” demeyin.
Sahiplendiğiniz ve artık bakmak zorunda olduğunuz canları da düşünmeniz gerekiyor.
***
YAŞADIĞIMIZ durum kimilerinin müstehzi gülümseme sebebi olmuş.
Açık açık “ohh, iyi olmuş” diyemiyorlar ama, sosyal medyadaki paylaşımlarından, kahkaha emojilerinden falan anlaşılıyor durum.
Yaşamda dost da var düşman da.
Kimseye düşmanlık etmediğimiz bu ortamda, hangi sebepledir bilinmez, bize karşı olumsuz düşünceler taşıyan, önyargılı ve vicdan tohumları serpilirken saçak altına kaçmış olanlar, umarım yarın öbürgün benzer akıbetlerle karşılaşmazlar.