Ş. TARIK SÜRMELİOĞLU
SEÇİMLERDE eskiden açık oturumlar düzenlenirdi ekranlarda.
Liderler, partinin ileri gelenleri falan çıkar, hem propagandasını yapar, hem soruları yanıtlardı.
İktidar lideriyle muhalefet liderleri çatır çatır kapışırdı. Ama siyasi nezaketten sapmadan.
Hem bugünkü gibi kriz yaşanmazdı.
Herhangi bir kanalda yapılacak ve iki rakibin katılacağı canlı yayınlar memleket meselesine dönüşmezdi.
23 Haziran’da tekrarı yapılacak İstanbul seçimi öncesinde, iki adayın canlı yayına çıkma işi büyük mesele oldu.
Ülkenin ana gündemi bu.
Ekrem İmamoğlu ile Binali Yıldırım canlı yayında karşı karşıya gelecek.
Tabi bunun kararı verilene kadar ne siyasi manevralar yaşandı.
En sonunda Binali Yıldırım çıktı, “moderatörlüğü Uğur Dündar yapsın, ekrana çıkalım” dedi.
Uğur Dündar kimdi?
AK Parti’ye muhalif bir gazeteci. Hergün ekranlarda, köşelerde iktidara çakan bir medyacı.
Dündar, kendisine gösterilen ilgiye teşekkür edip moderatörlüğü kabul etmedi.
Arayış başladı.
Gazeteci ve televizyoncu Cüneyt Özdemir talip oldu; kabul görmedi.
Bu sırada iktidarın yandaş kanallarında sabah akşam, gece gündüz cav cav yapan tomarla gazeteci, yazar, çizer, programcı beklemedeydi.
AK Parti’nin destekçisi bir kanalda program yapıp, yine iktidarın bir gazetesinde köşe yazan bu arkadaşlar, görevi seve seve kabul edeceklerdi. Hem zaten siyaseti, ekonomiyi, diplomasiyi, bilmem neyi en iyi onlar biliyordu; iktidar partisine ve onun icraatlarına toz kondurmuyorlardı; muhalifleri dilleriyle ve kalemleriyle çok fena dövüyorlardı.
İşlerini yapıyorlardı yani. Hatta kendi aralarında yarışıyorlardı; muhalefete kim daha iyi çakacak?..
Yani, iktidarın elinin altında yüzlercesi varken, sen kalk muhalif Fox TV’nin sabah programcısı İsmail Küçükkaya’yı tercih et.
Hem de bunu ortak bir bildiri ile cümle aleme duyur!
16 Haziran’da İmamoğlu ve Yıldırım canlı yayında kozlarını paylaşacak ve moderatörlüğü Küçükkaya yapacak.
Demek ki iktidar partisi ve onun başındakiler, kendi adamlarına, yazarlarına, çizerlerine, televizyoncularına güvenmiyor.
Güvenmiyor demeyelim de.. Bu işin hakkını veremeyeceklerini düşünüyor olmalılar.
Hani muhalefet bunlara ‘trol’ falan diyor ya.. Besbelli, iktidar da böyle görüyor!
Kime gidiyor?
Her sabah ekranda muhalefetin sesine daha fazla yer veren, iktidarı örseleyen muhalif bir gazeteciye gidiyor.
“Muhaliftir, bizden değildir, ama işinin hakkını verir” diye düşünüyorlar.
Muhalif olmak, iktidarın uygulamalarına, icraatlarına ters yapmak başka bir şey..
Güvenilir bir medyacı olmak başka şey.
Olayı böyle yorumladık biz.
Siz ne dersiniz?
