Yarış henüz bitmedi

Kazananın hedeflerine giden yolda büyük kazanımlar yaşayacağı maçta tedirginliği üzerinden çabuk atan, kazanma hırsıyla sahada mücadeleeen bir İnegöl Kafkasspor’a karşı ne yaptığını bilmez halde bizim burada ne işimiz var havasında bir Balıkesirspor vardı.

BALIKESİRSPOR

Şampiyonluk hayalini devam ettirmek isteyen Balıkesirspor, küme düşme korkusunu en derinden hisseden İnegöl Kafkas Gençlikspor hedefleri ve hayalleri farklı iki takım. Tabiri caizse ‘’tamam mı, devam mı?’’ niteliğinde bir karşılaşma. Ne yazık ki kazanmaktan başka çaresi olmayan iki takım.

Kazananın hedeflerine giden yolda büyük kazanımlar yaşayacağı maçta tedirginliği üzerinden çabuk atan, kazanma hırsıyla sahada mücadeleeen bir İnegöl Kafkasspor’a karşı ne yaptığını bilmez halde bizim burada ne işimiz var havasında bir Balıkesirspor vardı.

Farklı mağlubiyetin ardından niye şaşırıyor, niye bu kadar üzülüyoruz anlamakta zorluk çekiyoruz. Biz Şampiyonluk hayalini İnegöl’de kaybetmedik ki… Haftalar öncesi evimizde Tire 2021 FK Mazıdağı Fosfatspor ve Amasyaspor maçlarında aldığımız sonuçlarla bir başka bahara ertelememiş miydik? Bugün timsah gözyaşları dökmemizin o yüzden bir anlamı yok. Düne kadar matematiksel olarak şansımız var diye kendimizi avutuyorduk. Hiçbir hedefi olmayan Silivrispor’dan medet umarken kendi defolarımızı bir türlü görmüyor veya görmezden geliyorduk.

Taraftarlarımız, ufacık bir umut kırıntısıyla hayaller peşinde İnegöle’e koşarken, teknik ekibimiz ve fotbolcularımız ‘’bu iş çoktan bitti, atı alan üsküdarı geçti’’ dercesine İnegöl Stadının çimlerinden gerçekleri adeta gözümüzün içine sokuyorlardı.

Timsah gözyaşları derken Bursaspor ile özdeşleşen timsahtan bahsetmiyorduk ama yeri gelmişken söylemeden geçmeyelim. Bizimle sezon açılışında oynadıkları hazırlık maçına dahi binlerce taraftarıyla deplasmana gelen, 45 bin kapasiteli stadıyla evindeki her maçta ful çeken, şehrin dinamikleriyle daha yolun başında inanan ve sonunda istediği şampiyonluğu alan bir Bursa gibi olamadık. Ne şehri havaya sokabildik ne de üçte bir kapasitesinde olan Atatürk Stadı’nı doldurabildik…

Anlayacağınız biz Şampiyonluğu İnegöl’de değil, ‘’O sene bu sene’’ dediğimiz halde daha yolun başında kaybetmiştik. İnananların az, inanmayanların çoğunlukta olduğu, gelinen bu noktada yönetiminden teknik ekibine, futbolcularından taraftarlarına kadar hepimizin bir dahli olduğunu unutayalım. Hepimizin söylenecek bir sözü mutlaka vardır. Hep sorunlarımızı halının altına süpürüyoruz ya, biraz daha süpürmeye devam edelim. Şimdi haklı veya haksızı arama zamanı değil. Direkt çıkma hedefimiz son bulsa da… Yarış henüz bitmedi…

Exit mobile version