GEÇEN akşam Sındırgı’daydık. Hava sıcak, bir gram esinti yok.
Şirin kasabamız bayraklarla süslenmiş.. Şehrin tek meydanında Uçan Halı Şenliği için sıra sıra stantlar kurulmuş. Yağcıbedir halısı satanlar, incik boncukçular, pamuk helvacılar, pişmaniyeciler, hediyelik eşya satıcıları falan.
O sıcakta biraz gezelim, dolaşalım dedik.. Dolaşabildiğimiz kadar.
Cumhuriyet Meydanı’nda konser hazırlıkları yapılıyor. Akşama ‘bizim oğlan’ İsmail Özkan’la, Tuğçe Kandemir’in konseri var. Sahneciler, ışıkçılar, sesçiler harıl harıl çalışıyor. Orkestra elemanları ufak ufak akort – prova yapıyor.
Az sonra bu meydan dolacak.. Biz o kadar genç değiliz; saatlerce ayakta duramayız. Belediye’nin karşısındaki kafeye konuşlandık; oradan izleyeceğiz.
Ama öncesi var..
Sındırgı’ya gitmişken, panoramik bir tur yapmak lazım. Ne için lazım?
Hani şenlikti, festivaldi, turizmdi, jeoparktı, uçuyoruzdu, kaçıyoruzdu formatında servis haberleri, ajans çalışmalarını falan takip ediyoruz ya sürekli.. “Bir de ilçe turu yapıp ortamı görelim” dedik, ‘eşelemeci gazetecilik’ adına!..
***
BELEDİYE Başkanı Ekrem Yavaş’ın ulusal televizyon kanallarında, yaygın medyada, web ortamında, gazete sayfalarında falan boy boy haberleri, sipariş röportajları, “Sındırgı’yı şöyle uçurduk, böyle coşturduk, termal turizmde çığır açtık, gökyüzünü seyrettik, yaylada offroad yaptırdık, arazide kamp kurdurduk” diye başlayıp, bitmek tükenmek bilmeyen Yağcıbedir anlatımlarıyla devam eden, sıcak su muhabbeti, çarşı inşası, yollara asfalt, kaldırımlara taş döşeme gibi belediyecilik rutinini parlattığı o yayınları iyi bildiğimizden..
“Bir de ilçenin hali pür melâline bakalım” dedik yani.
En başta ‘şirin kasabamız’ dediydik.
Bizim Balya ne kadar değişmiyorsa, Sındırgı da o kadar değişmiyor işte!
Bir kere, altyapı rutini dışında, Büyükşehir’den doğru düzgün bir ize rastlayamadık.
Sağda solda Büyükşehir’in logoları, reklamları varsa da görüntü faslında.
Uçan Halı Şenliği için imkanlar seferber edilmiş belli. Ama ilçenin günlük yaşam akışına değiştirecek, hareketlendirecek, milleti mutlu kılacak bir faaliyete rastlamadık.
Bizim Büyükşehir, Körfez ve Marmara kıyısındaki ilçeleri ihya edip oy devşirmenin derdinde. Kırsaldaki ilçeler iktidarın oy deposu gibi görüldüğünden.. Hani oralarda yaşayanlar ‘konsolide topluluklar’ falan ya hesapta.. O bakımdan çok kasmayacaksın kendini hizmet için.
Sındırgı, Kepsut, Bigadiç, Dursunbey, Balya, İvrindi, Savaştepe hep aynı yani.
Ara sıra gidip gördüğümüz ilçelerdir; bir öncekinden farklı şeyler görmeyiz.
Sındırgı’da da göremedik.
***
BİR kere ilçeye ulaşım çok kötü. Bigadiç’ten sonra kelle koltukta gidiyorsun. Birkaç kilometrelik bölümde yol çalışmaları yapılıyor; mıcır falan dökmüşler. Trafik o yüzden sıkışık.
İlçede şenlik var, insanlar gidelim görelim deyip yola çıkıyor; ulaşım sorunlarıyla karşılaşıp kahroluyorlar.
Büyükşehir iktidarın, Sındırgı iktidarın; yol olayı en sona kalmış. Haydi Balya falan olsa anlarız, CHP’li Belediye; gıdım gıdım verir inletirsin. Sındırgı öyle mi?
İlçenin imar dokusunda milim değişiklik yok. Parası çok olan, imar çirkinliklerinin ortasına mimarisi bir şeye benzeyen konutlar, mekanlar yaptırmış. Üç beş taneyi geçmez tabi.
Geriye kalan, ‘yoksul kasaba’ görüntüsü!
Hani, ‘ilçenin kendi özgün ortamı’ denilebilir.. Ne ki, ortada özgünlük adına da pek bir şey yok.
Tamam, o bütçeyle Sındırgı’yı yeniden yaratamaz Belediye.
Ama şehircilik adına geleceğin planlarını yapan bir imar devriminin yolunu açabilir.
***
BİR DE ilçeye yaklaşırken, Bigadiç – Sındırgı yolu üzerinde kocaman bir reklam tabelası gözünüze çarpıyor. Tabelada Ekrem Yavaş’ın kocaman bir resmi… “Doğal Şehir Sındırgı’ya hoşgeldiniz” diyor!
Sındırgı’yı anlatan bir obje, bir fotoğraf, bir görsel koy; vatandaş Ekrem Yavaş’ın sakalını ne yapacak ki?
***
TANIDIK tanımadık ilçe sakinleriyle ayak üstü muhabbetlerimiz de oldu. Hemen herkes, Ekrem Yavaş’ın milletvekilliği hesapları yaptığını söylüyor. Yani tüm bu turizm şovları, Ankara’ya gidip gelmeler, medyada sıkça yer almalar falan, vekillik hesabıymış; öyle diyor vatandaş.
Allah gönlüne göre versin tabi. Ama vekil adaylığı, belediye seçimleri kadar kolay olmaz; hele de bu dönemde.
***
KONSER başladı.. Bizim oğlan İsmail Özkan hem bildik, hem yeni şarkılarını seslendirdi güzel güzel.
Bizim oğlan O.. Öteki sanatçılara göre kendi memleketinde biraz daha ilgi, alaka bekler doğal olarak.
Ayrıca sanatının hakkını veren, bu işin mektebinde medresesinde okumuş, Balıkesir’i unutmuş pek çok Balıkesirli sanatçının aksine doğup büyüdüğü memlekete soğuk durmayan bir hemşehrimiz yani.
Bi alkışlayın, bi tezahürat yapın, şarkılarına eşlik edin… Yok!
Genci yaşlısı, İsmail Özkan’ın sanatıyla, sesiyle pek ilgili değil. O havayı sezdik terleşmelik ortamda.
Millet, Tuğçe Kandemir’i merak ediyormuş meğer. Kadın sahneye bir çıktı, alkış tezahürat!
Çok bildiğim biri değil; zevkle dinleyeceğim bir şarkısı ve sesi de yok bana göre.
Ama meselâ kafede önümüzdeki masada oturan yaşlı amca, İsmail Özkan sahnedeyken “yerimden kalkayım da, şu bizim oğlanın yüzünü bir göreyim” demedi.. Tuğçe Kandemir çıkınca sahneye, bastonuna yaslandı, oturduğu yerden doğruldu, çenesini yukarı kaldırıp kalabalığın arasından Tuğçe Kandemir’i görmek için çabaladı.. Hem de kaç kez!
Sahnenin sonunda Ekrem Yavaş’tan hak ettiği gibi bir ‘İsmail Özkan güzellemesi’ beklerdik.. O borazan şeklindeki çömleği hediye niyetine tutuşturdu İsmail’in eline, kuru bir teşekkür, bitti gitti…
***
BİR DE, “bu şenlik için cebimizden bir kuruş para çıkmadı, tamamını sponsorlar karşıladı” cümlesi var Ekrem Başkan’ın.
Demek ki ilçede beklenen hizmetlerden ziyade, bu tür parlatma, reklamasyon işlerine zaman ve para ayırdığını düşünüyor ilçe sakinleri.. Bu düşünce sokakta ağızdan ağıza, kulaktan kulağa dolaşıyor olmalı ki, konser arasında bu cümleyi kurmak zorunda kalıyor.
Tabi sponsor milleti, bir şey alıyor olmalı ki, veriyor. Belediye ile bir biçimde alışverişleri yoksa, sırf Sındırgı aşkına “ne gerekiyorsa yapmaya hazırız” diyeceklerini sanmıyorum. Sındırgılıların mevzuyla ilgili yorumları bu şekilde.
“Almadan vermek Allah’a mahsus” deriz biz.
***
HER halükârda güzel saatler geçirdiğimizi söyleyelim Sındırgı’da.
