DEDİKODU / MALUM KİŞİ
EVVEL zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben dedemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken…
Masal tekerlemesiyle başladık ama, öyle bilinmeyen bir zaman diliminde değil; hepi topu bundan sekiz – on sene önce.
Şimdi mazi olmuş, rahmeti rahmana kavuşmuş eski şehreminilerimizden Ahmet Edip Uğur’un bir resmini gördüydüm, çöp kamyonunun üstünde!
Nasıl da güldüydüm!
Kendi isteği ve arzusuyla değildir elbet.. İşgüzar bir amirin, konjönktürel takılan bir görevlinin gereksiz bir icraatıydı muhtemelen.
Çöp kamyonunun üstüne, temizliği anlatan görseller korsun; ne bileyim çiçek, böcek, parlayan güneş, uçuşan kuşlar falan da olur.
Belediye Başkanı’nın resmini koymak nedir?
O zaman söylediydim kendisine; “Oraya buraya, duvara, panoya resmini asıyorlar da, çöp kamyonlarında şık durmuyor, gülünç oluyor” dediydim.
***
HA işte, mevzumuz budur bugün. Duvarlarda, panolarda, kapı üstlerinde, pencere kenarlarında, girişlerde, çıkışlarda, her yerde başkan resimleri.
Resmiyette böyle bir uygulama yok; ne ki ritüel olmuş, alışkanlığa dönüşmüş, kurallaşmış bir nevi.
Büyükşehir merkezli bakarsak; Edip Uğur’un da, Zekai Kafaoğlu’nun da, Yücel Yılmaz’ın da afili çerçeveler içinde resimleri asılıyordu her yere.
Şimdi de Ahmet Akın resimleri süslüyor oraları, buraları, makam odalarını falan.
***
BÜYÜKŞEHİR’de hangi odaya girerseniz girin, bir Ahmet Akın resmi göreceksiniz. Çay ocağının duvarına da asmışlar mı, onu bilmiyorum. Ama her yerde görmek mümkün.
Belediye’nin tüm binalarında, tüm birimlerinde, tüm odalarında Başkan resimleri.
Belediye’ye ait her yerde görmek mümkün.
Dedik ya, bir ritüel, bir alışkanlık bu.
Pahalı bir alışkanlık!
***
OYSA, resmi kurumların duvarlarında yalnızca Atatürk resimleri olmalı. Cumhurbaşkanının resmini bile koymak şart değil.
Bizde durum nasıl işliyor: Ortada Atatürk, sağda Cumhurbaşkanı, solda Belediye Başkanı.
AK Parti döneminde böyleydi.
Şimdi bir Atatürk var, bir Başkan!
Cumhurbaşkanı resimleri nereye gitti? Depoya mı kaldırdılar?
***
AMA yarın; yani seçimden hemen sonra, duvardaki resimler yine değişecek.
Şimdi Ahmet Akın resimleri süslüyor her yeri.. Dört yıl sonra, eğer seçilemezse, Akın’ın resimleri sökülecek yerinden.. Yeni seçileninkiler asılacak!
Bu böyle sürüp gidecek.
Gitmesin…
***
DUVARDA resmi olmayınca, oranın Belediye olduğu anlaşılmıyor mu?
Şu resim – çerçeve işlerine harcanan paraların yekününü çıkarsa denetçiler… Aman yarabbim, ne rakamlar konur önümüze…
Herhalde yüzlercedir, belki binlerce.
Düşünsenize; her girdiğiniz odada var bir tane.. Koridorda, salonda, makam odasında…
Muhtarlık binalarında…
Belediye işletmelerinin duvarlarında, Belediye şirketlerinin idari ofislerinde…
Orada, burada, şurada.
Ben Başkan olsam meselâ; “bu nedir arkadaş, resmimi görmeyince beni tanımıyor musunuz” diye sorarım.
Hem zaten “her yere resmim asılsın” diye bir talimat vermem. Aksine, var olanları indiririm. Sağa sola resmimi astırtmam.
Çünkü ben değil, şehirdir önemli olan.
Şehrin resimlerini asın duvarlara. Eski zamanda çekilmiş siyah beyazlar meselâ… Var tabi; daha çok olsun.
Memleketin güzelliklerini görüntüleyin, onları çerçeveletip asın. Daha çok tanınsın.
Hem yerel, hem ulusal sanatçıların, ressamların tabloları da olur.
Süslemek gerekliyse illa ki duvarları.. Güzel tablolarla süsleyin.
Başkan resminden süs olmaz!
