MİLLİKUVVETLER’in yayalaştırılması mevzusuna devam.
Caddeyi araç trafiğine kapatmanın, sürücüler için hem zaman hem fazladan yakıt tüketimine sebep olacağını söyledik dün.
Alternatif yollar olmayınca, çarşı bölgesine ulaşmanın zorluğunu yaşayan bilir!
Millikuvvetler’in tümüyle yayalaştırılması, alternatif güzergah kıtlığında şehir içi trafiğin sürekli tıkanması anlamına geliyor ayrıca.
***
DÜNKÜ yazıda, İstasyon bölgesinden çarşıya nasıl gelinebileceğinden söz etmiştik. Yeni Çarşı bölgesine ulaşmak için Ahmet Taprak Caddesi istikametinden ara sokaklara, oradan Deve Loncası köprüsüne, Turan Caddesi üzerinden Zağnos Paşa Meydanı ve Yeni Çarşı bölgesine uzun bir yolculuk!
“İstanbul’da, İzmir’de, Bursa’da, Ankara’da iş yerine ulaşmak için iki saat yol gidiyor adam; fazladan iki kilometrenin derdine düşme” diyebilirsiniz.
Ama burası metropol şehir değil ki!
Adı ‘büyük’, kendi ‘küçük’ bir il merkezinde yaşıyoruz…
“E o zaman yürü be arkadaş, küçük şehirde araba kullanılmaz, yürüyerek her yere ulaşırsın yani…”
O da mümkün; haydi gel Balıkesirlilere anlat bakalım bunu!
***
ŞEHRİN en uzun caddelerinden biri de Atalar.
Bahçelievler, Gaziosmanpaşa ve o bölgelerin araç trafiğiyle günün büyük bölümünde kilit halde.
Çardaklı’dan başlayıp Kızılay Caddesi çıkışına kadar devam eden Atalar Caddesi’nde en önemli sorun, kısa süreli parklar. Yolun bir tarafı sürekli park yeri olarak kullanılıyor. İkinci sıra geçici parklarla trafik zaman zaman duruyor.
Çardaklı’nın yol düzeni için yeni formüller üretmek lazım. Delinatörle ikiye bölmek çözüm değil.
Sındırgı Caddesi’nden gelen araçlar, Atalar’a girmek için önce sağa dönüyor, İzmir Caddesi tarafına yöneliyor.. Sonra sola dönüp köprünün altından geçiyor, yan kısımdaki dar yoldan Atalar’a ulaşabiliyor.
Atalar Caddesi tek yönlü.
Bahçelievler tarafından gelip köprüden geçenler de, delinatörlerin solundan dönüş yapıyor.
Çardaklı, şehir içi trafiğin karmaşık noktalarından biri. Trafik mühendisliği harikalarına(!) tanık oluyorsunuz.
Güneyden gelip merkeze girmek için tek güzergah burası.
Dinkçiler yokuşunu tırmanıp Çamlık’ın oradaki kavşaktan Askeri Hastane tarafına dönerek, merkeze ulaşmak da mümkün ama, merkeze gitmek için o kadar kilometre yapmak insana acı veriyor!
Bu kısım böyle.
Tabi direkt Millikuvvetler’le bir ilgisi yok bu bölümün; Büyükşehir’i yöneten arkadaşlar arabalarına binip bir deneyim yapsınlar; sonra konuşuruz.
***
VASIF ÇINAR Caddesi’nden gelip şehir merkezine girmek için ne yapıyoruz?
Kızılay Kavşağı’ndan Milli İrade Meydanı’na dönüş yapılamaz; Kızılay tek yön.
Burada tek giriş, Hacıgaybi Sokağı. Bu daraşmalık sokağın sağ tarafı sürekli tek sıra park halinde.
Oradan girip nereye çıkabiliyorsunuz?
Valilik önüne geliyorsunuz; şehir merkezine döneceksiniz, kaldırımın üstünden geçip Abdulgafur Efendi Caddesi’ne giriyorsunuz. Oradan Yeşilli bölgesi ve Ali Hikmet Paşa Meydanı’na çıkış…
Meydanda hemen sola dönüvermek olmuyor işte. Yuvarlak adanın etrafında yarım tur atıp Anafartalar tarafına geçmek lazım.. Ama öyle olmuyor. Örücüler Caddesi’ne döneceksiniz, Basın Sokak üzerinden Paşa Cami önüne çıkacaksınız, sonra sola veya sağa dönüp gideceğiniz yere gideceksiniz.
Ortalık delinatör kaynıyor tabi.. İnsanın kafası karışıyor.
Delinatör dedim de; en çok kafa karıştıran, hâttâ sövmelere doyamaz hale getiren bir delinatör rezaleti de Şehir Hastanesi çevresinde yaşanıyor. İnsanı ‘deli’ eden bir durum.
Trafiği rahatlatmak için buldukları yöntemler, şehri daha da içinden çıkılmaz hale getiriyor.
***
HACIGAYBİ Sokağı’ndan Büyükşehir binasının o tarafa dönüş yapanların yaşadığı sıkıntıları da yaşayan, deneyimleyen bilir.
Salih Tozan Caddesi’dir, Büyükşehir’in önündeki caddenin adı. Migros’un önü otopark alanı. Kalan kısımdan yola devam. Ortada çınar ağaçlarının bulunduğu adacıkta minik bir geçiş noktası vardı eskiden. Milli İrade Meydanı tarafından girip robotik otoparka veya Valiliğe dönüş yaparken kolaylık oluyordu.. Kestirme bir geçiş yeriydi.
Birkaç yıl önce kapattılar burayı. O güzergahtan gelenler şimdi Büyükşehir’in az ilerisinde Umur Bey Camisi’nin bulunduğu dar sokağa girip, Mortaş tarafına geçiyor, aradaki dar yoldan Hacıgaybi Sokağı’na; oradan keskin bir U dönüşle Valiliğin arka kapısına…
Bu bölgenin her yeri otopark olarak kullanılıyor. Caddelerin, sokakların sağı solu, her yer araç parklarıyla dolu.
Yani şehir merkezinde en önemli sorun otopark kıtlığı!
***
ANLATMAYA çalıştığımız güzergahlar, direkt veya dolaylı olarak Millikuvvetler’le bağlantılı.
Caddeyi yayalaştırmak, tek başına çözüm olmuyor.
“Millikuvvetler’i yayalaştırıyoruz” paylaşımlarının altına, “çok iyi yaparsın başkanım, sağol başkanım, canım başkanım” yorumları döşenen vatandaşların bu şehri iyi analiz edemedikleri ortada.
***
ALTERNATİF yollar üretip, çarşı bölgesini tümüyle yayalaştırmak da var ama, bu çok radikal bir karar olur. Aslında denenmeli, yapılmalı. Bu iş için fazladan yürek lazım tabi!
***
BİR DE, Millikuvvetler Caddesi’nin artık eski özelliği kalmadı. Öyle ahım şahım markalar, mağazalar, alışveriş mekanları, kafeler, lokantalar yok. Belediyeciler caddeyi çok fazla önemsiyorlar.
Şehrin yegane caddesi olunca, biraz öyle olacak haliyle.
Ama onlar yenilemek için el attıkça, Millikuvvetler çaptan düşüyor daha çok.
Oteller ve çiğköfteciler caddesi de denebilir.
***
YAKIN geçmişte, Millikuvvetler Caddesi’ni renklendirmek, cazibe merkezi haline getirmek için kimi projeler hazırlandı. Radikal projelerdi; uygulanmadı. Ya da bir kısmını aldılar, büyük bölümünü uygulamadılar.
Cadde bugün çaptan düşmüş, eski cazibesini yitirmiş durumda.
Üç – beş ayda bir değişikliğe uğrayan dükkanlar, devren kiralıklar.. Bir bakıyorsunuz parfümcü açılmış, üç ay sonra orası çiğköfteci olmuş.
Ben o caddenin eski sakinlerindenim. Oturduğumuz evin küçük balkonundan çoook seyrettik geleni geçeni.
Eskisini de, şimdisini de biliriz yani.
***
Bu mevzuya yine devam edeceğiz.
