Kim bilebilir ki hayatımızın her anının olumlu, güzel ve keyifli geçeceğini. Bunun garantisini verebilir miyiz? Bu soruya hiçbirimizin EVET cevabı verebileceğini düşünmüyorum zaten. Aslına bakarsak hepimiz evet demek isteriz. Hayatımız da çizdiğimiz yolda engebelere takılmasını, huzurumuzun kaçacağı olumsuzlardan hep uzak kalmak isteriz. Maalesef hayat böyle olmuyor…
O istermiydi en güzel yaşlarında Tekerlekli Sandalye ile tanışmayı. Ya da sen ister miydin Anne karnında başlayacak bu zorlu hayatı seçmeyi… Bunlar her ikisinin seçimi olmadan karşılarına çıkan olumsuzluklardı. Bir de öyle bir zamanda çıkıyor ki; o an kendisi değil bunu yaşayan. Nasıl bir hayatın içine giriyordu, nasıl bir hayat ikisini bekliyordu sorularının cevabını bilmiyorlardı. Çevrelerinde ki insanlar da bilmiyorlardı … Tek söyledikleri zamanla alışacaksın. Hangi zaman?
Bu herkes tarafından söylenen zaman kavramı saatinne Akrep ve Yelkovanı ne de takvimin süratle koparılan yaprakları… Anne Karnında bunları yaşayan için daha da zor. O hiçbir şeyden habersiz ona açılacak dünyanın kapılarını dahi bilmiyor ki. Dünyaya geliyor her şeyden habersiz gözlerini açıyor ve sadece ağlıyor ağlıyor ağlıyor… Adım atamıyor emekleyerek başladığı bebekliğine yıllarca emekleyerek devam ediyor. Hiçbir zaman bebek arabası olmuyor İlk arabası Tekerlekli Sandalyesi. Okul yılları geliyor okula başlayamıyor çünkü okulu uygun değil. Arkadaşları ile oyun oynayamıyor kapısının önünde çünkü evinin önüne istediği zaman çıkamıyor. Sonunda arkadaşları onu yanına almaya başlıyor ilk oyunu Orta da sıçan ama o hep sandalyesi ile top atıp vurmaya çalışan çünkü hiçbir zaman orta da kaçan olamıyor… Okula başlıyor ya anne kucağında yada traktörle…
Ya sen… her şey ile sonradan tanışan ya sen alışabiliyor musun bu yeni hayata ve tekerlekli sandalyeye…İlk sokağa çıkışın sandalye ile hatırlıyor musun? Koştuğun yürüdüğün caddelerde tekerlekli sandalye ile gidebilmek kolay mı? İnsanların bakışı seni rahatsız etmiyor mu? Daha önceden rahatlıkla ulaştıklarına şimdi ulaşamaman hiç üzmüyor mu?… Evet, evet,evet…
Ya o… Herkesten farklı annesin kucağında okula gitmek onu üzmüyor mu? Arkadaşlarından farklı olduğunu düşünmek onu rahatsız etmiyor mu, öğretmeninin bakışı onu derinliklerine dokunmuyor mu? Evet, evet, evet…
Bu iki hayatta da evet sorularına hayır cevabına çevirebilmek için çok mücadele etmek istediklerini de biliyorlar aslında. Ve çok mücadele veriyorlar yıllar geçiyor ve yavaş yavaş cevapları değişmeye başlıyor. Her ikisi de hayata karşılarına çıkan tüm olumsuzluklara karşı güçleniyor ve herkesin onlara farklı bakmaları onların hayata farklı bakmalarını çıkarıyor ortaya. Öyle bir değişim ile tutunuyorlar ki hayata hiçbir zaman elleri ayrılmayacak kadar güçlü…
Kısaca bu iki hayatta ki iki farklı karakteri analiz ettiğimizde karşımıza çıkacak tüm olumsuzluklara karşı savaşabileceğimizi, onlarla mücadele edebileceğimizi unutmayalım çünkübunları olumluya çevirip hayatımıza kaldığı yerden devam edebilmek sadece SİZİN elinizde olduğunu unutmayın yeter….
