Dünyaca ünlü GALLUP firması çalışan bağlılığı ile ilgili yaptığı anket ve çalışmalarla ünlüdür. GALLUP her yıl dünya ölçeğinde birtakım anketlerle bu alanda birçok yönetim trendine önderlik eden verileri ortaya çıkarır.
GALLUP’un bağlılık anketlerine göre çalışanlar yeşil, sarı ve kırmızı kategoride 3’e ayrılır. Yeşil çalışanlar bağlı çalışanlardır. Bağlı çalışanlar onlara verilen görevden fazlasını yapmaya tutku ve heves duyan ve bunu enerjilerine yansıtan çalışanlardır. Bu çalışanlar şirketlerin itici gücüdür. Şirketten kazandığından daha fazla şirkete kazandırırlar. Ayrıca şirketin işveren markası elçiliğini yaparlar. Bu çalışanların coşku ve enerjileri diğer çalışanları da hareketlendirir. Bu çalışanların enerjileri şirketlerin kurumsal reflekslerinin dayanak noktasını oluşturur.
Sarı çalışanlar bağsız çalışanlardır. Onlara verilen görevleri yapan, daha fazlasını yapmak için duygusal bir motivasyon hissetmeyen çalışanlardır. Bağsız çalışanlar bir süre sonra kopmaya eğilimlidirler. Şirketler bu çalışanları kazanmak için adım atmalıdır. Ayrıca bu çalışanların “neden bağlı hissetmedikleri” tespit edilmeli ve bu demotivasyon kaynağı kurumsal olarak ortadan kaldırılmalıdır.
Kırmızı çalışanlar ise kopuk çalışanlardır. Onlara verilen görevden de azını yaparlar. Duygusal bağları yoktur. Aktif olarak iş arama durumundadırlar. Kültürel olarak da organizasyon için maliyet yaratırlar. Çalışma ortamına zarar verirler. Negatiflikleri bulaşıcıdır. Bu çalışanlar yönetici pozisyonunda veya yoğun kurumsal ilişki ağlarında yer alıyorlarsa negatiflikleri tüm şirketi etkileme eğilimi gösterir.
Şirketler öncelikle kurumsal psikolojilerini ölçerek, sonra elde ettikleri sonucun kök nedenlerine inerek , son olarak da hızlı bir şekilde sonuç alacakları iyileştirici aksiyonlara yönelerek kopuk ve bağsız çalışanlarına yönelik politikalar geliştirmelidirler.
Yapılan araştırmalar bağlı olmayan bir çalışanın veriminin diğer çalışanlara göre % 30 düşük olduğunu tespit etmiştir. Kopuk olan çalışanlarda bu oran % 60 hatta daha da fazla olabilir. İşletmeler finansal maliyetlerden çok daha sübtil ve uzun soluklu zararları olan maliyetlerle yüzleşebilirler.
