DR. ALİ İHSAN GÜLER

Yaşamayı ciddiye alacaksın

Yani o derecede ve öylesine ki

Mesela kocaman gözlüklerin

Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda

İnsanlar için ölebileceksin

Hem de hiç yüzünü görmediğin insanlar için

Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken.

Büyük usta Nazım Hikmet; sanki bugünler için yazmış. Yoktan sebeplerle ve çoğu kez meşru olmayan isteklerinizin yapılmaması üzerine: hani sövüp saydığınız, hatta dövdüğünüz, hatta öldürdüğünüz sağlık emekçilerini ne güzel tanımlamış koca usta. Yani; Koronavirüsü ve ölüm kol gezmeye başlayınca, ” Kör ölür, Badem Gözlü olur” örneği kıymete binen Sağlık Emekçilerinin insana ve yaşam hakkına olan sevgi ve saygısı ancak bu kadar anlatılabilir.

Çok üzgünüm. Yukarıda yazdığım sebeplerden de kızgın ve öfkeliyim.

İstanbul Tıp Fakültesinin Dr. House diye anılan efsane hocası Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu’nun acısı yüreğime oturdu. Benden  bir kaç yaş büyük olan hocamı yakinen tanırdım. Bu kadar iyi bir insan, bu kadar değerli bir bilim adamı ve yoğun bakıma giderken yetiştirdiği doktorlara: benim üstümde her türlü ilacı deneyebilirsiniz diyecek kadar fedakar Cemil Hocaya sıradan bir ölüm yakışmazdı bana göre. O sıradan biri değildi ki. Destansı, kendisi gibi efsanevi olmalıydı. Ve öylede oldu.

Cemil Hocalar ölmez. Klişe bir cümledir. Ama Cemil Hocalar gerçekten ölmez.

İşte Cemil Hocaların yetiştirdiği binlerce doktor; kendi yaşamlarını hiçe sayarak hiç tanımadığı insanlar için savaş veriyor. Gerekirse bu uğurda ölecek, tıpkı Cemil Hoca gibi, Cemil Hocalar gibi.

Bununla da kalmadı. Cemil Hocanın içimdeki acısı katmerlendi. Cerrahpaşa Tıp Fakültesinden Patoloji Hocam Prof. Dr. Feriha Öz Korona İnfeksiyonundan yaşamını yitirdi. Sevgili Hocam; kelimenin tam anlamı ile kanatsız bir melek idi. Çok severdik. Müşfikti. Alçak gönüllüydü.

Tıpkı “dolgun başağın boynu eğri olur” atasözündeki gibi. Biz öğrencilerine verdiğin sevgi ve emekleri helal et Hocam. Gözün arkada kalmasın Hocam. Bize öğrettiğiniz gibi: hiç tanımadığımız insanlar için, gerekirse öleceğiz hocam.

Birkaç gün önceki yazımda Sağlık Bakanımızın kan çanağına dönmüş gözlerinde hem yorgunluğu hem acıyı hem de umudu gördüm diye yazmıştım. Koskocaman yürekli olarak nitelemiştim. Belki yadırgayanlar olmuştur. Oldu da. Ama yanılmamışım. 603 Sağlık Çalışanının virüs ile hastalanmasını söylerken, sesi titreyen, görevi gereği metin olmaya çalışan, ağlamamak için kendini zor tutan Sayın Bakanım size gönül dolusu sevgi ve saygılar sunuyorum. Hekim olmanın başka bir şey olduğunu, istisnai olduğunu bir kez daha anladım.

Bir hekim; siyasetçi olabilir, bakan olabilir, milletvekili olabilir. Ama sonuçta hekimdir. Yeri geldiğinde hekim yüreği ne emrederse onu yapar. Yaradan size uzun ömürler versin. Size ve sevdiklerinize cömert davransın. Binlerce kez teşekkür. Minnet ve şükranlarımı kabul buyurun lütfen.

Ve siz sevgili okurlar.

Görüyorsunuz ki Sağlık Ordusu can siperane çalışıyor sizin için. Sizde bizim için EVDE KALIN.

Lütfen ne olur.

Ve siz Sağlık Emekçileri sizlerden biri olmanın onuru ile hepinizi saygı ve sevgi ile selamlıyorum. Yaradan sizleri ve sevdiklerinizi esirgesin.