Merhaba. Sezonun ikinci yarısı ile sizlerle birlikte olmaktan çok mutluyum tüm okurlarımıza sağlık, huzur ve spor dolu günler diliyorum. Evet, sıkıntılarla geçen ilk yarı sonrasında yine çözülemeyen ekonomik sorunların yarattığı belirsizliklerle ikinci yarıya başlamak adına yapılan Antalya kampı takımını formasını, armasını bırakıp gidenler ve bir de kalanlar eldeki mevcut kadro derinliğimizi gençlerimizle doldurmaya çalıştık. Ha bir de gidip piyasa yapıp kendine takım bulamayınca dönen Steve Beleck var.
Ne demiş atalarımız “giden gider kalan sağlar bizimdir” kalan sağlara omurgalı inançlı takım ve forma, arma aşkı olanlarla yolumuza devam edeceğiz. Ama yol çok sarp, çok çetin, çok tehlikelerle dolu bir yol. Allah muhafaza uyumaya, sallamaya, dikkate almamaya gelmez. Evet, kamp sıkıntılarla geçti ama bir kupa maçı oynadık. Bizden yedi gömlek üstün Trabzonspor’a karşı ve gördük ki bu sıkıntılar gidenler kalanları birbirine kenetlemiş daha da hırslandırmış. Sahada ayağa iyi pas yapan, yaptıkları üçgenlerle topu sahada daha verimli kullanan, diri ve mücadeleci bir BALKES izledik. Evet, 2-1 kaybettik ama son saniyelerde Sedat’ın düşürüldüğü pozisyon buz gibi penaltıydı. Hadi bunu hakem görmedi VAR hakemleri de görmedi mi diye sormak lazım. Pes yani o zaman varlığıyla yokluğu bir bu hakemlerin.
Ardından ikinci yarının ilk maçı rakip her açıdan lebi derya rahat, ekonomik olarak sorunsuz, oturmuş bir kadro ve buna yapılan bizi de son dakikada attığı golle yakan Okan gibi yerinde transferler yapmış, ülkenin örnek kulübü Altınordu’ya misafir olduk.
Maç tam bir orta saha mücadelesi ile geçti. İki takımında zaman zaman atakları olsa da sonuç getiren bir pozisyon göremedim. Bir Sedat’ın soldan getirip ceza alanına girerken vuruşu vardı, onu da gol yapamadık. Rakibimizin pozisyon üstünlüğü olduğu anlar daha fazla fakat etkili değildi. Buradan kalecimiz Vukoviç’e bir uyarı olsun; lütfen topları sektirme. Baktım her atılan şut sekiyor, ikinci hamlede kontrol ediyor. Tamam yağmur ve ıslak zemin belki ama yine de dikkat !
Maç al gülüm ver gülümlerle devam ederken tribünde Asaf Güngören abi, canım arkadaşım Öner Ayyıldız, bu maç berabere biter hakkı da bu zaten derlerken bir frikik pozisyonu oldu. Hani yukarıda dedim ya; sorunsuz kulüp yerinde transferler yaptı diye. Hah işte o transferleri, ilk maçında topun başına geçti. Kim bu oyuncu Okan Derici. 2014- 2017 yıllarında Altınordu da kiralık oynamış, sonra kulübü Gazişehir Gaziantep’e gidip devre arasında geri gelen Okan kardeşimiz, topa öyle bir vurdu ki sol ayak kesme bir vuruş yaptı tam köşeden top ağlarımızı buldu. 1-0 dakika 88 hadi gel de yanma. Vukoviç kıpırdayamadı ama çok ilginç içine mi doğdu bilmiyorum tam vuruş yapıldığında bizim barajdan sanıyorum Oğuz fırladı o topun süzülerek gittiği köşeye, hamlesini kafayla yaptı ama hem dengesiz hem de kısa kaldı. Hepimizin bakışları arasında golü kalemizde gördük.
Bu maç bitti. Çok daha önemli olan, bundan sonrası. Ben kupa yorgunu olmasına rağmen BALKESLERİMİZİN çok iyi mücadele ettiğini gördüm. Memnuniyet verici ama futbolda gol ve puan önemli. Maalesef bundan sonra kaybetme lüksümüz yok. Her maç bir final, erken ama evet bizim için çok önemli maçlar sırada. Umarım bu çetrefilli zor yolu kazasız belasız tamamlarız. Klasik bir deyimle artık ÖNÜMÜZDEKİ MAÇLARA BAKACAĞIZ.
Sevgilerimle