ALİ YILMAZ DİKER
Edremit Ziraat Odası Başkanı
Siz de ilk bakışta benim gibi oda spreyi veya deodorant zannetmiş olabilirsiniz. Yok yok değil. Bu ambalaj zeytinyağının hası…
Yıllar önce (on yıl) görev icabı bir grup arkadaşımla birlikte Fransa’ya Paris’e gitmiştik. Sonrasında ise uçakla Nice’e oradan Monte Carlo’ya ve sonrasında ise otobüs ile tüm Fransa’nın Akdeniz sahilini geçerek Marsilya’ya varmıştık. Gittiğimiz yol güzergahında sol tarafımız sahil şeridi iken, sağ tarafımızda dağların yamaçları makilik alanlar ancak bir çoğuda zeytinlik alanlar ile çevrili bulunmakta idi. Sonrasında belirli aralıklarla zeytinlik alanların içinde yeşil dokuyu bozmayacak şekilde ve o yeşilliklerin içinde kalmış küçük küçük binalar gözükmekteydi. Bunları merak edip rehberimize sorduğumda ise Fransız hükümetinin zeytinlik alanların dokusunu koruduğunu ancak zeytinlik sahiplerine butik tarzda otel yapımına izin verdiğini ve tatilini burada yapmak isteyenlerin buralara geldiğini burada üretilen zeytin ve zeytinyağı ürünleri ile kahvaltı ve zeytinyağlı yemeklerini yediklerini ve sonrasında giderken de yağını ve zeytinini markalı bu işletmeden temin ettiğini söyledi. Bunun üzerine kendisine bir soru sormak daha aklıma geldi.
– Peki bu işleri yapabilmek için burada zeytinlikler el değiştiriyor mu.? Zeytin üreticisi bu yerlerini turizmciye mi satıyor.? diye sorduğumda;
– Yooo hayır satmıyor. Şayet zeytinliğini böyle bir turizm işletmesine çevirmek istediğinde devletinden çok ciddi teşvikler alıyor ve buraları yapıyor. Yapınca hem turizmden hem de zeytin gelirinden ciddi gelirler ediyor. O yüzden neden zeytinliklerini satsınlarki.? diye cevaplıyordu. Düşünüldüğünde bu gerçekten müthiş bir proje idi.
Neyse böyle bir bozulmamış ve doğayla özdeşleşmiş bir yapı sonrasında kendimizi Marsilya’da bulduk. Öğlen saati idi. Karnımız acıkmıştı. Rehberimizin eşliğinde daha önceden ayrılmış restoranımıza gittik. Takriben oniki kişiyiz ve uzun bir masanın etrafına hepimiz oturduk ve beklemeye başladık. Neyse garsonlar servis açmaya başladılar. İlk önce çatal-bıçak, peçete derken, baktım garsonların elinde birer sürahi su üç masaya da birer sürahiyi ve bardakları bıraktı. Ben ve diğer arkadaşlar hayretler içerisinde. Hemen aklımıza 30 yıl önceki Edremit ve Akçay geldi. Çünkü buralarda ki restoranlara gittiğimizde önce sürahi ile su gelir, sonrasında siparişlerimizi alırlardı. Keza Akçay’da da kordonda çay bahçelerine oturmaya gittiğinizde aynı prosedür uygulanırdı. Neyse bu şaşkınlığımız daha geçmeden masalara ortaya salatalar geldi. Hemen arkadaşın biri çatalıyla tabağın altına baktığında zeytinyağının çok az olduğunu fark etti ve garsondan zeytinyağı istedi. Garson bir süre sonra elinde üç tane CAMSİL ambalajıyla gelerek masalara birer tane bıraktı. Bu durum karşısında birden birbirimize hayretle baktık ve herhalde garson bizi yanlış anladı dedik ve kendisine zeytinyağı istediğimizi tekrar söyledik.
Bunun üzerine garson nazikçe;
-Evet bu zeytinyağı dedi. Bunu elinize alıp, bu şekilde sıkarak(fısfıs yaparak) salatalarınızı yağlayacaksınız dediğinde hepimiz hayretler içinde garsonu izlemiştik.
Tabiki bolca zeytinyağı ilave yapabilmek için bir arkadaşımız bu işle görevlendiğinde bayağı emek ve uğraş vermişti. Şimdi tabi doğruysa ben marketlerde görmedim ama bu sprey şeklindeki zeytinyağını görünce o günler hafızamda tekrar canlandı.
İşte bir Akdeniz Bölgesi olan Fransa’da zeytinlik alanlara, zeytin ve zeytinyağına verdikleri değer ortada sayın dostlar. Bizde ise bölgemizin tek kaynağı olan zeytinliklerimize verdiğimiz değer ortada ve yavaş yavaş geldiğimiz durumda ortada. Herhalde bu gidişle insanlara verdikleri telkinlerle bazı kişiler nasıl porsiyonlarımızı küçültelim diyerek övünen insanlarımız belki bizlere de zeytinyağını şartlar böyle gittikçe böyle layık göreceklerdir..
Tepki Ver | Tepki verilmemiş
0
Harika
0
Çok Doğru
0
Katılıyorum
0
Şaşırmış
0
Üzgün
