Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT), arşivlerde yer alan ve 1935 tarihli bir istihbarat raporunu yayımlayarak tarihi bir belgeyi kamuoyuyla paylaştı.
“Özel Koleksiyon” başlığı altında yayımlanan raporda, Mustafa Kemal Atatürk, İsmet İnönü ve Mareşal Fevzi Çakmak’a verilen kod adlarına da yer verildi.
Atatürk ve Liderlerin Kod Adları
Rapor, dönemin Milli Emniyet Hizmeti Riyaseti (MAH) tarafından, faaliyetleri kontrol altında tutulan Times muhabiri Walter Collins’in irtibatlarına dair hazırlanan bir belgeydi. Rapora göre:
- Mustafa Kemal Atatürk: Robertson
- İsmet İnönü: Smith
- Mareşal Fevzi Çakmak: Brown
Bu kod adlarının, muhabir tarafından kullanılan haberleşme talimatlarının bir parçası olduğu belirlendi.
1935 Tarihli Raporda Yer Alan Detaylar
Belgeye göre Walter Collins, İstanbul’da Bay Nurettin adlı bir gazeteciyle irtibat halindeydi. Collins’in Ankara ile haberleşmesini takip eden Nurettin’in, yazdığı telgrafları ve aldığı direktifleri MAH’a ilettiği belirtiliyor. Raporda şu ifadeler yer alıyor:
“Collins, Atatürk yerine Robertson, İsmet İnönü yerine Smith, Mareşal Fevzi yerine Brown kod adlarını kullanmasını söylemiştir. İstanbul’daki adresi olarak Fındıklı-Exelsior Oteli’ni vermiş ve temasların bu yoldan takibini istemiştir.”
MİT Arşivlerinden Tarihe Işık Tutuyor
MİT tarafından paylaşılan belge, Türkiye’nin istihbarat tarihi açısından önemli bir dönemi yansıtıyor. Atatürk, İsmet İnönü ve Mareşal Fevzi Çakmak gibi dönemin liderlerine verilen kod adları, istihbarat faaliyetlerinin titizlikle yürütüldüğünü ve dönemin uluslararası bağlantılarının ne denli dikkatle takip edildiğini gösteriyor.
Tarihi Bağlam ve Önemi
Bu tür belgeler, Türkiye’nin yakın tarihindeki diplomatik, siyasi ve istihbarat faaliyetlerine ışık tutuyor. Atatürk’e verilen “Robertson” kod adı, dönemin istihbarat yöntemlerini ve liderlere olan yaklaşımı ortaya koyarken, 1935 yılındaki Türkiye’nin dış dünyayla ilişkilerinde istihbaratın kritik rol oynadığını bir kez daha gözler önüne seriyor.
MİT’in bu belgeleri paylaşması, tarihe ilgi duyanlar için önemli bir kaynak oluştururken, istihbaratın tarihteki yerini anlamak açısından da dikkat çekiyor.
