Merhum gazeteci Ekrem Balıbek’in 52 yıl önce yayın hayatına soktuğu Yeni Haber Gazetesi, bugün itibariyle kapandı.
52. yılında yayın hayatına son veren Yeni Haber, 1968 yılından bu tarafa kesintisiz olarak günlük yayımlanıyordu.
Ekrem Balıbek’in vefatının ardından oğlu Mimar Esen Balıbek’in yayınını sürdürdüğü ve kardeşi Esin Balıbek’in yönetiminde yayımlanan Yeni Haber için bir süredir satılacağı ya da kapatılacağı konuşuluyordu.
Balıbek Ailesi, gazetenin kapatılmasına karar verdi.
Bugünkü son sayısında Esen Balıbek imzasıyla yayımlanan yazıda Yeni Haber okurlarına veda edildi.
Esen Balıbek’in veda yazısı şöyle:
***
ESEN BALIBEK’İN VEDA YAZISI
Toplasanız 10 kez bile yazmamış olsam da bu yazı son..
Zor hem de çok zor ama son..
Babamın vefatından sonra gazetemizi 50 yaşına ulaştıracağım diye söz vermiştim kendime..
Daha fazla yaşattık, ama işte son..
Dostlarla yaptığım konuşmalarda yaşatmak için çektiğimiz zorluklardan bahsettim hep.
Ama bu, daha zor bir son..
Yeni Haber yayın hayatını sonlandırıyor.
Yoruldum.
Hiç bir şey beni bu kadar yormadı.
Gazetecilik adı altında ulusal ve yerel basında, yalan söyleyen, ucuza satılan, şantaj yapan, yardım alan hiçbiri yormadı beni, yoramazdı da.
Yeni Haber dışında biri ikisi hariç neredeyse tamamı diyebileceğim, hiç bir şeyi paylaşamadığım ve ulaşamadığım, adına devletin gazete dediği yayın organlarıyla, bir görüldüğünü yaşamak yordu.
Biliyorum bir kısmı Yeni Haber’in sahadan çekilmesine avuç ovuşturacak. Pastadan alacakları pay bizim çekilmemizden sonra artacak elbette. Yani onlara giderayak iyilik yapıyoruz böylece. Ama olsun.
Buraya kadar.
Bir kararsızlık yaşadık.
Yeni Haber, sahibi başkası da olsa yayın hayatına devam etmeli mi? Yoksa kapatılmalı mı?
Çok zordu inanın bu kararı vermek.
Ve bu kararın arkasında durulmalıydı.
Bugüne kadar bu gazeteye son 12 yılda benim için ciddi sayılabilecek maddi katkılarım oldu. Ama bu karar bunları telafi anlamı taşımamalıydı.
Yeni bir sahiplik, yeni bir anlayış, yeni bir bakış açısı, yeni bir çizgi getirebilir veya getirmez. Bunu bilemezdik.
Sevgili Babamızı yerinde huzursuz etmemek ve Yeni Haber’in hep bilindiği gibi anımsanmasını sağlamaya katkıda bulunmak için böyle bir karar aldık.
Ekrem Balıbek, ölünceye kadar savunduğu düşünceleriyle gitti.
Yaşamında saygı gördü, alkışlandı, ama sıkıntılar içinde ayrıldı aramızdan.
Balıkesir onun kendisini sevdiği kadar sevemedi Ekrem Balıbek’i. .
Vefatının ardından yazdığım yazıda belirttiğim gibi onun iki sevgilisi vardı.
Balıkesir ve Yeni Haber.
Sahip çıkmaya çalıştık gazete çalışanları ile birlikte o iki sevgiliye.
Ne kadar başarabildik bilmiyorum.
Sevgililerden Balıkesir konusunda tereddüt içindeyim.
Umarım ihanet içinde değildir. Balıkesir biraz unuttu gibi kendisini.
Diğer sevgilisi Yeni Haber için yeterli ilgiyi göstermediğimiz konusunda bizi suçlayanlar çıkabilir.
Ama şuna inanıyorum eğer yaşasaydı o da bizim gibi davranırdı.
İçim rahat.
Yakından görenler, ilgilenenler biliyor.
Yaptığımız yarışmalar, çıkardığımız kitaplar, davet ettiğimiz konuşmacılar, hazırlanan belgesel, açtığımız sergiler vesaire vesaire.
Ben üzerime düşeni yapabildiğime inanıyorum.
Ona yakışır bir devamlılık sağladığımı düşünüyorum.
Hatta daha açık bir ifadeyle, kendisi bile bunları yapabileceğimizi düşünmüyordu biliyorum.
Çok şey var yazılacak, ama bence gereksiz.
Başta aileme, kardeşlerime, vefakar gazete çalışanı arkadaşlarım olmak üzere hepinize sonsuz teşekkürler.
Kuruluşundan bugüne emeği geçen tüm gazete çalışanlarına, köşe yazarlarına, muhabirlerine kalpten teşekkürlerimi sunuyorum. İnanın en çok onlara hakkımız geçmiştir.
Geçtiğimiz 8 yıldaki gazete çalışanı arkadaşlarım olmasa işim çok zordu. İster inanın ister inanmayın başkalarıyla yapamazdım. Onlara, bana geçen haklarını helal etmelerini diliyorum. Biliyorum yaşamıma çok şey kattılar, benim üzerimde çok hakları var.
Sizler de helal edin.
Benden yana da olsun. Hem de herkese.
Biliyorum ülkemiz bir gün mutlaka bugünkünden daha adil, daha aydınlık, daha vatansever, daha çağdaş, doğru söyleyen, ikiyüzlü olmayan insanların yaşadığı bir ülke olacak. Her şey bugünkünden daha güzel olacak.
Okuduğunuz için. Aradığınız için. Paylaştığınız için.
Umarım unutmaz ve hatırlarsınız.
Sevgiyle kalın.. ESEN BALIBEK
***
ESİN BALIBEK’İN VEDA YAZISI
1968 yılı 17 Ocak doğumlu. Ağabeyim Esen’den sonra Esra ablamdan önce..
Babamız Ekrem Balıbek’in herşeyi…
Balıkesir’in sesi…
Seni tarif etmem, kalbimdeki yerini anlatmam imkansız..
Baba yadigarı, çocukluğum, nefesim, herşeyim, mesleğim..
Doğduğumdan, aklımın erdiğinden beri hep var olan, babamın ise aşkı
Yeşilli’de çocukluğumdaki evimizin yan sokağı olan Alpaslan’da bulunan gazetemize mekik dokuduğum…
Gazetemizle büyüdük, okuduk, yetiştik.
Kurşundan boyanan, dizgi yapan, daktiloda haber yazan ellerin emeğiyle…
Babamın yazılarına tehditler savrulan,sivil polislerin koruma amaçlı kapıda beklediği,
O zamanlarda var olan, rekabet değil, saygının, dostluğun olduğu birkaç gazeteden en eskisi ve hiç yayınına ara vermeyeni
Balıkesir’de ve belki de Türkiye’de ilk yarışmaların yapıldığı tek gazete Yeni Haber
Benim de 2002 yılından beri herşeyim oldu
Babayla çalışmanın tadına vardığım, öğrenciliğim
Katı kurallarla, bir öğretmen gibi
Sadece yazılarımla değil, yöneticilikle var olduğum Yeni Haber’de
Bir babanın evladına verebileceği tüm güvenle yirmili yaşlarda üstlenerek
Babayla işyerinde “Ekrem bey, Esin hanım” hitabı
Her sabah dokuzda babamın taze çayı, benim kahve keyfimÖne çıkan görsel belirle
Acısıyla, tatlısıyla…
Neler gördü Yeni Haber
Ne haberlere manşet atıldı, ne sayfalara kimler yazarlık yaptı
Değerli düşünceler, en kalabalık yazar kadrosuyla
Bunca yıl, hiç ara vermeden
Makinalar bozulsa, kişiler hastalansa, hava kar olsa da…
Babamız çok yoruldu, çok borca girdi ama ödemeden bırakmadı
Kendi zamanında emekli olmadı, çalışanları emekli etti
Ancak ne kaleminden, ne duruşundan, ne fikrinden ödün vermedi
79 yaşına kadar hayat buldu bu Dünya’da
Bizi dört kardeş bırakıp gittiğinde şaşkın, üzgün kalakaldık
Ağabeyime ilk söylediğim “gazete devam edecek değil mi” sorusu oldu
Ve o günden beri ağabeyim mesleği olmasa da, zaman ayıramasa da varlığıyla kendini verdi
Ben de kalemimle ,mesleğimin gerektirdiği iletişimle, her koşulda
Amcamız Erden Balıbek köşesiyle
Ve değerli aile üyelerimiz, yazarlarımız, konuk kalemlerimiz ve nice insan
Babamızdan aldığımız 2011yılının 4 Şubat’ından beri…
Ancak yerel gazetelerin kendi layığını bulamadığı bu zamanda,
İnsanların ne yazık ki okumak yerine yere paspas, yiyeceğe sargı yaptığı, elli kuruşa satılan, kalemi olanın da olmayanın da, yapanla yapmayanın eşit olduğu,
Gazeteciliği layığıyla yapmak değil, her önüne gelene yapma izni verilen, şantajla gazeteciliği yerlere atan, kazandığı haksız kazançla adam satın almaya çalışan
Hayatında göremeyeceği değeri, gazeteyi kullanarak görmeye çalıştığını, insanları korkuttuğunu zanneden zihniyetlerle aynı kefeye koyulduğumuz, yılların emeği, gerçek gazeteci, gerçek kalemleriyle bunca yıl yol aldık
Ancak giderlerin gelirlerle eşit olmadığı, ülke ekonomisinin hepimizce yaşandığı ve yarınlara tek kuruş yana koymak değil, babamız öldüğünden beri üstüne milyarlar harcanan ama devlete, bankaya, kişilere borcumuzun olmadığı şekilde bu zamana getirmek kolay olmadı.
Ne yazık ki iktidarın da yerel gazetelere önem vermediği ama kendi haberlerinin çıkmasını önemsediği, gazetelerin yaşam kaynağı olan resmi ilanları
az verdiği gibi daha da azalttığı, abone kavramının hatır gönül ilişkisiyle yürüdüğü hatta adaleti meslek edinmiş ama gazeteyi aldığı halde adaletsizce para ödemeyi reddeden,
herşeyden evvel muhabiri, yazarı, baskıcıyı, dağıtıcıyı, emeği görmezden gelen, ilan yerine sosyal medyada yayını normal bulan nice zihniyetlerin de olduğu bir topluluğu görünce ülkemizdeki eğitim seviyesi de meydana çıkıyor.
ancak, bunca yıldır Yeni Haber’i gerek aboneliği, gerek ilanlarıyla bırakmayan en önemlisi gerçekten okuyan ve yaşadığı yerdeki haberi öğrenme taraftarı olan
vefalı dostları da atlamamak ve teşekkürlerimizi de sunmak gerek.
Kimler geldi kimler geçti Yeni Haber’den
Bir okul, bir ev, bir aile
Ne hikayeler var, ne anılar..
Kızma baba!..
İçimiz yanıyor ama anladığını ve gördüğünü biliyoruz..
Yazarken bile zorlandığım, gözyaşlarımı tutamadığım, nefesimin daraldığı bugün, en acı günlerimden..
Bir saati durduruyoruz,52 yıllık bir çınarı, tarihi bitiyoruz, bitirmek zorunda kalıyoruz.
Toprağın altında olsa da babamız değerlimiz, onurumuz, soyadımız..
Ama başkalarının evler alabileceği para uğruna da satmıyoruz.
Yarınlarda şantaj başlıklarına, gerçek olmayan haber sayfalarına ne Yeni Haber kimliğini, ne babamızı, ne de soyadımızı..
“Balıkesir’in ve Balıkesirlinin Sesi” olarak bugüne kadar var olan BALIKESİR YENİ HABER GAZETESİ ismi, Balıbek’lerin kalacak..
Gerçek kağıt kokan baskımıza bugün son verirken, bugüne kadar bizimle yol yürüyen ailemiz üyelerine, yazarlarımıza, emekçilerimize, siz dostlarımıza teşekkürlerimizi bir borç biliyoruz.
Biz bugüne kadar babamızın ilkeleriyle ve öğrettikleriyle geldik. Kimseye sırtımızı dayamadık ve bugünden sonra da bundan taviz vermeyeceğiz.
Hak, hukuk, adalet adına yürüdüğüm her yol, var olduğum her alan elbet yerini bulacak.
Teşekkürler babam,teşekkürler yaşattıklarına, teşekkürler bıraktıklarına en önemlisi onurumuza…
