BİZİM Bandırma Caddesi, il merkezinde en çok trafik kazası yaşanan bölgelerden biri.
Her gün demeyeyim ama, gün aşırı mutlaka bir kaza!
15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nün girişinde, çıkışında ya da köprü altına her an yan yatmış bir araç görebilirsiniz.
Atatürk İlkokulu’nun önündeki kaldırıma çıkanı.. Orta refüje saplanıp kalanı.. Köprü altına girişte birbirine sıkıştırıp çarpışanı.. Her türlüsünü görmek mümkün kazanın.
Geçende motosiklet kazası oldu meselâ, sürücü hayatını kaybetti.
İki – üç hafta önce bir cumartesi günü merkeze gelirken gördük; Askeri İnzibat’a ait minibüs devrilmiş yolun ortasında. Geçen akşam bir sürücü orta refüje dalmış; araç ters dönmüş.
Hep kaza, hep kaza.
Kazaların büyük bölümü sürücü kaynaklı.
Yolların hiç mi suçu yok?
Olmaz mı?
***
15 Temmuz Şehitler Köprüsü, rahmetli Edip Uğur’un hediyesi. Dalçıkları köklü çözüm olarak görüyordu. Biri Emniyet Kavşağı’nda, öteki Gençlik Merkezi’nin orada; iki adet dalçık var Balıkesir’de.
Edip Uğur’un Büyükşehir Başkanlığı zamanında yapıldı.
Köprüden önce, gidişli gelişli normal bir yoldu orası. Trafiği rahatlatmak maksatlı köprü operasyonu gündeme geldiğinde, Yırcalıların bahçesine dalmak istedi Edip Uğur. Oradan birkaç metre alacak, yola ilave edecek, genişletecek falan.
Hatırlarsınız; bu konu uzun süre gündemde kaldı. Edip Uğur’la Yırcalı Ailesi arasında bir gerginlik oluştu. Hoş, zaten bir gerginlik vardı evvel ezelden. Edip Uğur, arsadan bir lokma koparıp can acıtmanın hesabını yapıyordu muhtemelen.
Neyse; geldi geçti.
Şimdiye bakalım.
***
GOOGLE Earth’den zumlayın o bölgeyi, tepeden bir bakın. O bölgede bir ‘X’ göreceksiniz. Alttan geçen yol virajlı, köprü ‘S’ çiziyor. Üstten bakınca X benzeri bir şey görüyorsunuz.
Gençlik Merkezi’nin yan tarafından köprüye çıkış veriliyor; kavşak dönüşü sağlıklı olmadığı için kim köprüye girecek, kim yola devam edecek anlaşılamıyor. O noktada biz de her gün sorun yaşıyoruz.
Araçlar için durum böyle; bir de yayaların yaşadıkları var.
Muhabir arkadaşlar alsınlar kamerayı, o bölgede karşıdan karşıya geçebilmek için eziyet çeken yayaları konuştursunlar!
Yayanın dümdüz karşıya geçebilme şansı yok. Yürüdüğü kaldırımda, önce geriye gidecek, sonra ileriye… Yani, köprü başında Gençlik Merkezi’nin kaldırımına atlayacak, ardından yaya geçidine ulaşacak; sonra gerisin geri dönüp karşı tarafa geçecek.
Karşıya geçince iş bitiyor mu?
Yazıyla bunları uzun uzun anlatmak zor. Şehri yönetenler makam araçlarından inip yaya olarak yürümeye çalışsınlar o bölgede.
Nereden nereye meselâ?
Gençlik Merkezi’nin önünden karşı geçip, Toplu Taşıma Merkezi istikametinde yürüsünler.
Hedef noktaları Millikuvvetler Caddesi olsun.
Başlangıç noktasından hedefe yürürken, en az altı – yedi ayrı yaya geçidinden geçip, kaldırımlara in – çık yapmaları gerekecek. Bu arada özellikle Cumhuriyet Meydanı bölgesindeki trafik ışıkları, yayalar için uzun bekleme süreleri gerektiriyor. Kayıp zaman.
Bölgede yeni düzenlemeler yapılırken yaya önceliği önemsenmemiş; öyle anlaşılıyor. Caddenin ortasına ‘önce yaya’ yazmakla, yayalar öncelenmiş olmuyor!
Siz onu bir de sürücülere anlatın. Her sürücü aynı zamanda yaya; ama direksiyona geçince yayalık unutuluyor.
***
BİZ yine araç trafiğine dönelim.
Köprü bölgesinde neden sık sık kaza yaşanıyor?
Sürücü hatasıdır anladık da, yol durumuna bakıyor muyuz hiç?
Köprü altında takla atıp yan yatmış aracı görünce üzülüyoruz. Ya da orada yaşanan bir kazada hayatını kaybeden vatandaş için yine üzülüyoruz.
Hepimiz hiç beklenmedik bir anda aynı akıbeti yaşayabiliriz.
Dalçıklar genellikle düz olur; anayollarda dikkat ederseniz, bizimki gibi kavis çizerek ilerleyen, keskin virajlı dalçıklar pek göremezsiniz.
Adam Emniyet tarafından kaptırmış geliyor; kırmızı sönmüş, yeşil yanmış, gaza basmış, ilerliyor.
Dalçık giriş – çıkışları dar.. Kavisli dönüşlerde aracı kontrol etmek düz yoldaki gibi olmuyor. Biraz hızlı girdiysen, kaydırıp yan duvarlara çarpma olasılığı var. Yan tarafta ilerleyen araçla temas da söz konusu.
Atatürk İlkokulu’nun önünden köprü altına girişte hep aynı duyguyu yaşarım meselâ.. Yan taraftaki araçla birbirimize sürtünme olasılığını hep hesaba katarım. Dalçıka korkarak girerim her seferinde.
Çıkışı da sıkıntılı.
Trafik mühendisleri en iyisini bilir; orada bir inceleme yapsalar, ne anlatmak istediğimiz zaten anlaşılacak. Dalçıktaki dönüşlerde ters eğim var mı, yok mu; kazalara bu durum da sebep oluyor mu.. Ona da baksınlar.
***
AMA önce şehri yönetenler önce yaya olarak, sonra direksiyona kendileri geçip araç kullanarak o bölgede hem sürücülerin, hem yayaların çektiği çileyi görüp anlasınlar.
Böyle dümdüz okuyunca, “yine abartmış” diyebilirler. Deneyimlediklerinde, neyin ne olduğunu görecekler.
Hint filmlerinde falan görürsünüz, oradan buradan çıkıp kavşağa dalan yüzlerce araç, kontrolsüz şekilde ilerlemeye çalışır. Arabalar, motosikletler, yayalar birbirine girer. Kim öncelikli, kim bekleyecek, kim ilerleyecek belli değildir. Bir kaos, bir karmaşa, bir yönetimsizlik söz konusudur.
Bizim Gençlik Merkezi’nin oradaki kavşak ve çevresi de aynen böyle.
Bakmayın siz, sabah ve akşamları YDS’nin önüne konuşlanan trafik ekibinin varlığına. Onlar, Vali Bey makam aracıyla geçip giderken selamlıyor, sonra o noktadaki görev bitiyor.
***
YDS dedim de, aklıma geldi. Orası, Büyükşehir’in önceki Başkanı Yücel Yılmaz’ın dershanesi biliyorsunuz. Başkanlığı zamanında, kendi binasının kaldırıma metal bariyerler yaptırmıştı. Bariyer, kaldırım boyunca uzayıp gidiyor.
Maksat neydi?
Kavşağa hızlı giren bir sürücü, direksiyon hakimiyetini kaybedip kaldırıma çıkmasın, hızını alamayıp YDS’ye dalmasın!
Yücel Yılmaz böylece kendisinin ve işyerinin güvenliği için ‘kişiye özel’ önlem alıyordu.
Hazır bölgedeki trafik sorununu gündeme getirmişken, bu vakıayı da hatırlayıverdim.
Selam ederim.
