ŞEHİRDE ilginç bir hava değişimi var.
Balıkesir aynı duruyor; değişen bir şey yok ama..
İnsanlar bir tuhaf!
Hiç gülmeyen somurtuğun yüzünde hafif bir tebessüm.
Ciddiyetin kasvetiyle gülmeyi unutanların dudakları kenarları yukarı kalkıyor; yanaklarda gamzeler oluşuyor.
Her şeye rağmen neşesini korumaya çalışanlarsa kıpır kıpır.
Kibir dağlarını devirmenin tezahürü mü bu; sosyolojik anlamda analiz edilmeli.
***
HAYAT pahalılığı devam ediyor oysa. Enflasyon yerinde durmuyor. Vatandaşın alım gücü hâlâ çok düşük.
Kirasını denkleştiremeyen, çocuğuna harçlık veremeyen, evine et alamayan, vergisini ödeyemeyen, siftahsız kepenk indiren çok.
Ama bir neşe ortamıdır gidiyor.
Herhalde şehir yönetimindeki değişiklik bunun sebebi.
***
ÖRNEK vereyim.
Geçen akşam Altıeylül Belediyesi’nin önceki Başkanı Hasan Avcı’nın özene bezene yaptırdığı Gazi Mustafa Kemal Atatürk Yaşam Kompleksi’ni içinde barındıran park alanında bir konser vardı.
Gençlerin çok sevdiği popüler sanatçılardan biri değil haa; Cem Karaca, Barış Manço, Erkin Koray şarkıları söyleyen ak saçlı, yaşı altmışa dayanmış bir müzik adamı: Göksel Doğançay.
İsmi öyle çok bilinen biri değil. Ama Cem Karaca’nın şarkılarını Cem Karaca gibi, Barış Manço’nunkileri Barış Manço gibi söylüyor.
Konserin ortasında uzun ak saçlarının tokasını çözüp öyle bir savurdu ki, dünyanın rock yıldızlarına rahmet okutur yani!
İzlerken, kırarmış saçlarımın tokasını çözüp şöyle bir savurmak geldi içimden; “o kadar da değil, ciddi ol bakalım” diye uyardım kendimi…
***
PARK alanı ışıl ışıl. Hasan Avcı her şeyi tam tekmil yaptı; çok güzel bir park kazandırdı Altıeylül’e.
Işıklı yoldan geçip Tomruk Kafe’nin oraya geldik. Seçim zamanında bir kez Hasan Avcı ile gecenin bir saatinde oturup kahve içmiştik. Güzel mekan; özene bezene yapılmış belli.
“Yapan oturamaz” derler; Hasan Avcı da oturamadı.
Şimdi CHP’li Belediye Başkanı Hakan Şehirli çıkarıyor tadını.
***
KONSER alanı hayli kalabalık.
İzleyelim, görelim diye gitmiştik; daha çok gençler gelir önyargısıyla yaklaşıyorduk.
Ne görelim?
Gelenlerin çoğu orta yaş ve üzeri.. Gençler, çocuklar da var ama daha çok yaşını almışlardan oluşuyor izleyenler.
Kimisi plastik sandalyelerde oturmuş el çırpıyor, şarkılara eşlik ediyor.. Kimisi ayakta, elleriyle tempo tutuyor.. Kimisi bayrak sallıyor.. Kimisi olduğu yerde dans ediyor.
Gençler, sahneyi görebilmek için sandalyelerin üstüne çıkmış, zıp zıp zıplıyorlar.
Biz öyle donuk, ciddi, hareketsiz mi kalalım yani?
Önceleri ciddiyetten taviz vermemeyi denedik.. Baktık ki millet yerinde duramıyor; bizden büyükler olduğu yerde zıplıyor..
Uleyn dedik, yemişiz ciddiyetini.. Ver coşkuyu! Aman sabahlar olmasın…
***
HANİ CHP’li Belediye düzenliyor konseri; kendi kitlesine mesaj veriyor diye düşünürsünüz..
Hiç öyle değil.
Toplumsal baskıya itiraz hakkını kullanıp daha muhafazakar giyinmek yerine göbeğini, bacağını açıkta bırakan giysilerle tepkisini sessizce duyurmaya çalışan Z Kuşağı müritleri de orada.. Üstünde pardesü, başında türbanla genç kızlar, genç anneler, orta yaşlılar, teyzeler falan.
Türbanlı genç kızla, göbeği açık olan el ele tutuşmuş şarkılara eşlik ediyor.
AK Parti cihetinden tanıdıklarımızı da görüyoruz, MHP tarafında saf tutanları da…
Muhafazakarı da orada, sosyal demokratı da.
Ne güzel eğleniyorlar.
Hepsinin yüzünde gülümseme; vücut hareketleri neşeli.
..ve o karışık kitle, konserin sonunda hep bir ağızdan İzmir Marşı’nı söylüyor, bayrak sallayarak.
***
KONSERİN sonunda Tomruk Kafe’de birer kahve içtik arkadaşlarla.
Altıeylül Belediye Başkanı Hakan Şehirli de geldi ekibiyle birlikte.
Ayaküstü söyleştik.. Benzer organizasyonların devam edeceğini söyledi ilkin.
Her görüşten, her kesimden insanın aynı ortamda bir arada olması O’nu da çok mutlu etmiş.
“Şehrin havasını değiştiriyoruz” dedi.
***
ESKİ devrin çok tartışmalı, pahalı ve daha çok kendi kitlesini önemseyen organizasyonlarını da gördük.
O kitlenin sözcülüğüne soyunan tarikat, cemaat, dini grup ve bağlantılı bir takım STÖ’lerin konser, festival, şenlik organizasyonlarının iptalini talep eden ortak deklarasyonlarını da gördük.
Bu anlamsız tepkilerin ötesinde kamu yararına dönük bir işlevi olmayan grupların yaratmaya çalıştığı kutuplaşmadan korkusuna, “iptal” kararları veren yönetimleri de gördük.
Çok gördük, yaşadık.
Balıkesirliler de gördü, yaşadı.
Şimdi değişik bir hava var, rüzgar başka yönden esiyor.
Galiba, bu yeni ortamda daha özgür hissediyor insanlar kendilerini.
Aman başkanlar, bu havayı bozmayın sakın.
