Erişebilirlik, engellilerin toplumdaki diğer bireyler gibi bağımsız yaşayabilmelerini ve yaşamın tüm alanlarına tam ve etkin katılımını sağlamak; fiziki çevreye, ulaşıma, bilgi ve iletişim teknolojileri ve sistemlerine eşit koşullarda sahip olmasını ifade etmektedir.
Bizlere söz hakkı verilen her platform da yıllardır söylemekten sıkılmadığım ve ifade edebildiğimi düşündüğüm en önemli konuların başında gelir Erişebilirlik. “Ben ve eşim bir gün evden çıktığımız da kimsenin yardımına ihtiyaç hissetmeden alışveriş merkezine gidip dolaşabiliyor, yemek yedikten sonra keyifle kahve içmeye gidebiliyorsak, sinemada güzel bir film var ise onu hiçbir destek almadan rahatça seyredebiliyor ve o sinema salonundan rahatça çıkıp arabamıza binip evimize gelebiliyorsak bizler için o gün çok keyifli geçmiştir. Birkaç gün sonra Balıkesir merkezde arabamızı rahatlıkla park edip çarşıda rahatça dolaşıp alışveriş yapabiliyorsak dükkanlara rahatça girebiliyor ve çıkabiliyorsak, Avlu da çok keyifli bir Tiyatro oyununun geldiğini duyup o salona rahatça girip oyunu en önden izleyebiliyorsak ve herkes gibi rahatça kimsenin desteğini almadan o salondan çıkabiliyorsak sizlerden hiçbir farkımız kalmamıştır.
Aslında yukarıda verdiğim örnekler çok basit ve net. Bir engelli bunları kendi imkanları ile yapabildiğinde rahatça evinden çıkıp aynı şekilde evine geldiğinde akşam yastığına başını koyduğunda içinden geçen duygusu MUTLULUKSA işte o zaman Engelsiz Balıkesir’i yaratmış olacağız.
Engelsiz Balıkesir demişken Engelsiz Şehir Balıkesir Meclisinin son dönemlerde Engelli Bireylerin ibadet özgürlüğü temasına değinen bir projesinden bahsetmek istiyorum. Biliyorsunuz ki camiler bizlere uygun değil. Bunu yıllar önce yaşadığım bir olay ile örnekleyerek devam etmek istiyorum. Yıl 2015 öğle namazımı kılmak için Zağnos Paşa camii gelmiştim. İçeriye giremeyeceğim ve havanın da soğuk olmasından dolayı yana giriş kısmın da ayakkabılığın hemen yanımda durmuş namazıma başlamıştım. Namazıma devam ederken o kapıdan çıkan amcaların bana baktığını göremesem de hissedebiliyordum. Yaşlı bir amcanın benim hakkında konuştuğunu duydum ama namazım devam ettiği için cevap veremiyordum. Daha sonra da cebinden çıkardığı 5 tlyi sandalyemin yanına koyup kapıdan dışarı çıktı. Selamımı verip namazımı bitirdiğimde amca çoktan gitmişti. Ne yapabilirdim o insanların bana acımalarını mı dikkate alacaktım yada o 5 TL bana vererek içini rahatlatmasına mı ortak olmalıydım bilemedim. Fakat bizlerinde ibadet etme hakkımız yok muydu bizlerde eğer diğer bireyler gibi saf tutabilsek böyle bir olaya fırsat verilebilir miydi? Tabi ki HAYIR…
Bu yüzden Engelsiz Şehir Balıkesir Meclisinin Valiliğimiz ile ortaklaşa yürüttüğü bu güzel projeyi sonuna kadar destekliyorum. Geçtiğimiz günlerde Zağnos Paşa camisinin içerisine rahatça girerek projeye destek vermiştim. Bir engelli olarak dışarıda değil bu sefer içeride olmak çok büyük bir haz vermişti bana ve benim gibi olan arkadaşlarıma. Bu etkinlik her ayın son günü gerçekleşiyor. Bu Hafta sonu Çamlık Şehitler Camiinde gerçekleşti. Sayın Valimiz ve kıymetli eşleri de oradaydı. Ve desteklerini oraya gelen 250’nin üstündeki Engelli Arkadaşlarımıza hissettirdiklerini düşünüyor ve onlara çok teşekkür ediyorum.
Ulaşımda her türlü taşıma araçlarına rahatlıkla binebilmeliyiz. Bilgi erişimde bizlerde her şeye rahatça ulaşabilmeliyiz. Fiziki şartların her yönü ile bizlere uygun olmasını sağlayabiliriz. Ben resmî gazetelerde açıklanan Engellilerin erişebilirlik yasalarından ya da taslaklardan bahsetmeden Bizlerin “Benim, Görme Engelli bir Arkadaşımın, İşitme Engelli bir Kardeşimin daha rahat ve Özgürce yaşayacağı bir Balıkesir istiyorum”. Bizler hayatın Her Alanında olmak ve o hayattan keyif almak istiyoruz. Çok fazla bir şey de İSTEMİYORUZ….
