BABAM, kardeşim, dedem, babaannem, halam, eniştelerim, dedemin anası babası, kayınpederim, kayınvalidem, onların anaları babaları, kuzenim, nice tanıdık, eş, dost, akraba, arkadaş.

Saymaya kalksam yüzlerce!

Hepsi Başçeşme Mezarlığı’nda yatıyor.

Kendimi bildim bileli Başçeşme var. Benden önce de vardı.

Kayıtlar tutulmaya başlayalı beri, yüz binden fazla defin yapılmış.

Bir haberde, “yüz yılda yüz bin defin” ifadesi vardı.

Kayıtlar dokuzyüz elli beşten itibaren tutulmaya başlanmış.

Başçeşme ile ilk tanışmamız dokuz yaşındayken. Babam öldü, oraya defnettiler.

Yani dokuz yaşımdan beri Başçeşme’ye giderim.

***

HEMEN her belediye idaresi kendi çapında bir yenileme  – düzenleme çalışması yapmıştır yani.

Hiç yapmadıysa, otu çöpü temizlemiştir, akmayan çeşmeyi onarmıştır.

Eski zamanda mezarlığın girişindeki meydanlık alanda bir şadırvan vardı. Vatandaş orada abdest alır, testisini doldurur, mezarını sulardı.

Şadırvanı yıkıp düzlediler. Alanı genişlettiler.

Sabri Uğur’un Belediye Başkanlığı döneminde, diğerlerine göre biraz daha detaylı çalışmalar yapıldığını biliyoruz. Geçmiş zaman, yanlış hatırlıyor olabilirim; ortadaki şadırvanın Sabri Uğur dönemindeki düzenlemeler sırasında yıkıldığını sanıyorum.

Ayrıca az biraz inşaat işi falan da girmişti işin içine.

Tam da bayram arifesiydi.. Sabri Uğur Başçeşme’yi teftiş eder, yapılanları incelerdi.

Böyle bir inceleme sırasında, arife gününe tüm işlerin bitirilip ziyaretçilerin rahat etmesi sağlanacakken.. Girişteki alanda çimento, kum, çakıl yığınları görünce basmış kalayı.

Orada görevli işçileri kürek sapıyla kovaladığı rivayet olunur.

Şimdi Sabri Uğur da Başçeşme’de yatıyor; mekanı cennet olsun.

***

DEDİK ya, her belediye idaresinin az çok bir şeyler yapmaya çalıştı Başçeşme’de.

Mevzu Büyükşehir olunca, düzenleme ve onarım çalışmalarının reklamı da büyük oluyor.

Dedikodusu da büyük!

Örneğin, mezarlığın giriş kapısı yıkılıp yenisi için proje hazırlanmıştı iki yıl kadar önce. Karesi Belediyesi inşaata başladı. Altı üstü kapıydı yani; molozu kaldıracaksın, yenisi için temel atacaksın.. Sonra betondu, demirdi falan, kapının kaba inşaatını tamamlayacaksın. Ardından ince işler gelecek.

Büyükşehir Belediye Başkanı Yücel Yılmaz, Başçeşme’deki inşaatı denetleyince, kapının yüksekliğini beğenmedi; herhalde bir türlü tamamlanamaması da rahatsız etti.. “Yıkın bunu, yenisini yapalım” dedi.

Yıktılar. Yenisi için kolları sıvadılar.

Bu süreçte Balıkesir basını nice ‘Başçeşme yenileniyor’ haberi yaptı.

İnşaat devam ederken kaç kez gittik geldik mezarlığa.. Hep inşaat, hep inşaat.

İnşaat işlerini az biraz biliriz.. Başı sonu paradır. Paran varsa hızlı gidersin, yoksa beklersin.

Bizim köydeki ev inşaatı gibi biraz…

Üçü beşi denkleştire denkleştire ilerliyoruz; dört senedir sürüyor!

Ama birader, Başçeşme’deki inşaatı koskoca Büyükşehir Belediyesi yapıyor. Giriş takı, kapısı, kaplaması falan, yıla yayılmaz, bir iki ayda tamamlanır.. Para var çünkü.

Bir iki ayı da morguna, gasilhanesine ayıralım. Bir o kadar da yollara taş döşeme işleri, otu çöpü temizleme, peyzaj… Altı ayda tamam olur!

Bunlarınki iki sene sürdü.

***

BU kadar kolay halledilebilecek bir mezarlık düzenlemesini iki yıla yaymak da üstün beceri ister elbet!..

Nihayetinde bu Ramazan Bayramı’na yetiştirdiler mezarlığı.

Bayramın ikinci günü ziyarete gittik, ölmüşlerimizin ruhuna dua etmek için.

Ne yalan söyleyeyim, giriş kapısı eski püskü, bir de yeşilin hiç sevmediğim rengine boyalı haliyle, köy mezarlıklarından beter bir görüntü veriyordu. Şimdi devlet mezarlığı kıvamında, şatafatlı bir girişi oldu Başçeşme’nin.

Yan taraftaki idari kısım, gasilhane, morg falan yenilendi. Yağışlı havalarda çamurlara batıp çıkmayacaksınız artık; tüm yollar parke taş oldu.

Çeşmeler yenilendi, yol kenarları onarıldı. Görüntüyü bozan eski mezarlar elden geçirildi.

Yani, Başçeşme Mezarlığı bu kez hayli modern bir görünüme kavuştu.

Tabi bizim Büyükşehirciler modernize ederken, ortamın özgünlüğünü yok ediyor malum.. Başçeşme için bunu söyleyemeyiz; ağaçlar falan yerinde duruyor.. Şekil olsun diye sağa sola peyzaj palmiyeleri de dikmemişler.

***

HAYDİ birader, ne diyeceksen de.. Sadede gel!

Geliyorum.

Son kertede, muhteşem bir açılış töreni düzenlediler Başçeşme için.

Yani görseniz, Büyükşehir Belediyesi kadim şehrimize yepyeni bir mezarlık kazandırdı falan diye düşünürsünüz.

Öyle değil tabi.. Yüz yıllık mezarlık.

Var olan, her santimetrekaresi dolu halde bir mezarlık…

Sıfırdan yenisi yapılmış değil.

Estetik dokunuş sadece.

Ama açılış öyle demiyor. Mebbuslar, belediyeciler, davetliler, vatandaşlar, belediye personelleri, siyasiler, bürokratlar.. Dualar, mevlitler, konuşmalar…

Hele o konuşmalar!

Kürsüde yüksek perdeden seslenen hemen herkes, Başçeşme dümdüz edilmiş de yerine yenisi yapılmış havası estiriyor.

Yani fabrika, okul, hastane falan açmıyorsunuz.. Estetik dokunuşlarla güzelleştirilmiş bir mezarlığı açıyorsunuz.

Açmasanız da olurdu.

Törene mörene ne gerek var? Direkt açın.

Ha işte bunu diyecektim.

Başçeşme’nin defin alanını genişletseniz, o zaman eyvallah.. Mezarlığı büyüttüler, şehrin mezarlık ihtiyacı için önemli bir kazanım falan diyelim.

Defin yapılmıyor ki!

Aile mezarlığın varsa, zamanında parayı bastırıp yer kapattıysan  defin yapabiliyorsun yalnızca.

Ya da ananın babanın mezarına defnediyorlar.

Bunun dışında hariçten ölü kabul edilmiyor. Direkt Çınarlıdere’ye postalıyorlar.

***

BU arada Çınarlıdere’ye de el atma zamanıdır. Başçeşme serin, gölgeli, yeşillik.. Çınarledere kavruk halde!

Torpağı bile bir tuhaf. Kepçeyle mezar kazıyorlar; kayalaşmış toprağı blok blok mezara dolduruyorlar.

Çevre düzensizliği, bakımsızlığı falan da cabası.

Yani, Çınarlıdere’deki mevtalara ‘üvey mevta’ muamelesi yapmamak lazım.

*************

Mezarlık dediğin yer gülmenin en son akla geleceği yerdir ama…

BİR DE bu mevzu var.. Yani açılıştan servis edilen fotoğraflar arasında karşımıza çıkmasa, bu yazıyı yazmayacaktık. Fotoğrafı gördük, şimşek çaktı!

Başçeşme’nin açılışında, mezarlık için tahsis edilen golf arabasının direksiyonuna geçen Büyükşehir Belediye Başkanı Yücel Yılmaz, objektiflere gülücüklü poz veriyor.

Hemen her pozu, her fotoğrafında bazen kahkaha, bazen tebessüm, bazen keyifli gülücükler saçan türde. Bu da PR dedikleri halkla ilişkiler çalışmalarının önemli parçası.

Ama birader, gülücük pozu verdiğin yer mezarlık yahu!

Mezarlıkta, insanın aklına gelecek en son eylemdir gülmek.

Golf arabasının kısa pas yolcularından bazılarında da çok hafif bir tebessüm belirtisi varsa da.. Yücel Yılmaz’ınki gibi değil.

Ama bakın, bu yazıyı okuyup  “şehit cenazesinde de güldüydü” falan diye yorum yapmayın altına; silerim!

10 BALIKESİR